qiū qiān cí
秋千词
cháng cháng sī shéng zǐ fù bì, niǎo niǎo héng zhī gāo bǎi chǐ.
长长丝绳紫复碧,袅袅横枝高百尺。
shào nián ér nǚ zhòng qiū qiān,
少年儿女重秋千,
pán jīn jié dài fēn liǎng biān.
盘巾结带分两边。
shēn qīng qún báo yì shēng lì, shuāng shǒu xiàng kōng rú niǎo yì.
身轻裙薄易生力,双手向空如鸟翼。
xià lái lì dìng zhòng xì yī, fù wèi xié fēng gāo bù dé.
下来立定重系衣,复畏斜风高不得。
bàng rén sòng shàng nà zú guì,
傍人送上那足贵,
zhōng dǔ míng dāng dòu zì qǐ.
终赌鸣珰斗自起。
huí huí ruò yǔ gāo shù qí, tóu shàng bǎo chāi cóng duò dì.
回回若与高树齐,头上宝钗从堕地。
yǎn qián zhēng shèng nán wéi xiū, zú tà píng dì kàn shǐ chóu.
眼前争胜难为休,足踏平地看始愁。
“下来立定重系衣”出自唐代王建的《秋千词》,诗句共7个字,诗句拼音为:xià lái lì dìng zhòng xì yī,诗句平仄:仄平仄仄仄仄平。