kāi chí dé gǔ chāi
开池得古钗
měi rén kāi chí běi táng xià, shí dé bǎo chāi jīn wèi huà.
美人开池北堂下,拾得宝钗金未化。
fèng huáng bàn zài shuāng gǔ qí,
凤凰半在双股齐,
diàn huā luò chù shēng huáng ní.
钿花落处生黄泥。
dāng shí duò dì mì bù dé, àn xiǎng chuāng zhōng hái yè tí.
当时堕地觅不得,暗想窗中还夜啼。
kě zhī jiāng lái duì fū xù, jìng qián xué shū gǔ shí jì.
可知将来对夫婿,镜前学梳古时髻。
mò yán zhì sǐ yì bù yí,
莫言至死亦不遗,
hái shì qián rén chū de shí.
还似前人初得时。
“钿花落处生黄泥”出自唐代王建的《开池得古钗》,诗句共7个字,诗句拼音为:diàn huā luò chù shēng huáng ní,诗句平仄:仄平仄仄平平平。