fù dé chūn fēng shàn wēi hé
赋得春风扇微和
xǐ jiàn yáng hé zhì, yáo zhī tuó yuè gōng.
喜见阳和至,遥知橐籥功。
chí chí sàn nán yáng, niǎo niǎo zhú dōng fēng.
迟迟散南阳,袅袅逐东风。
àn rù fāng yuán lǐ, qián chuī cǎo mù zhōng.
暗入芳园里,潜吹草木中。
lán sūn cái yǒu lǜ, táo xìng wèi chéng hóng.
兰荪才有绿,桃杏未成红。
yǐ jué hán guāng jǐn, hái kàn shū qì tōng.
已觉寒光尽,还看淑气通。
yóu lái róng yǔ cuì, jīn rì fā yīng tóng.
由来荣与悴,今日发应同。
“桃杏未成红”出自唐代陈九流的《赋得春风扇微和》,诗句共5个字,诗句拼音为:táo xìng wèi chéng hóng,诗句平仄:平仄仄平平。