shǔ hàn kǔ rè
暑旱苦热
qīng fēng wú lì tú dé rè, luò rì zhe chì fēi shàng shān.
清风无力屠得热，落日着翅飞上山。
rén gù yǐ jù jiāng hǎi jié, tiān qǐ bù xī hé hàn gàn?
人固已惧江海竭，天岂不惜河汉干？
kūn lún zhī gāo yǒu jī xuě, péng lái zhī yuǎn cháng yí hán.
昆仑之高有积雪，蓬莱之远常遗寒。
bù néng shǒu tí tiān xià wǎng, hé rěn shēn qù yóu qí jiān?
不能手提天下往，何忍身去游其间？
“落日着翅飞上山”出自宋代王令的《暑旱苦热》，诗句共7个字，诗句拼音为：luò rì zhe chì fēi shàng shān，诗句平仄：仄仄仄平仄平。
