tí huà sēng èr shǒu qián piān yī zuò chóu xìn shàng rén zèng zhāng sēng yóu huà sēng
题画僧二首(前篇一作酬信上人赠张僧繇画僧)
gǔ qiào qíng gāo bǐ àn rén, yī bēi zhǎng fàn hǎi wèi jīn.
骨峭情高彼岸人,一杯长泛海为津。
sēng yí yòu rù qīng liú pǐn, què kǒng qián shēng shì xǔ xún.
僧仪又入清流品,却恐前生是许询。
shòu jǐng lóng jiān bì yǎn shēng, hàn lín qīn zàn hǔ tóu néng.
瘦颈隆肩碧眼生,翰林亲赞虎头能。
zhōng nián bù yǔ kàn rú yì, shì zhèng chán xīn rù dà chéng.
终年不语看如意,似证禅心入大乘。
“僧仪又入清流品”出自唐代张祜的《题画僧二首(前篇一作酬信上人赠张僧繇画僧)》,诗句共7个字,诗句拼音为:sēng yí yòu rù qīng liú pǐn,诗句平仄:平平仄仄平平仄。