lǐ dìng yán zì diàn yuàn xián mìng guī quē, bài yuán wài láng qiān yòu shǐ yīn jì
李定言自殿院衔命归阙,拜员外郎迁右史因寄
bái bǐ nán zhēng biàn èr máo, yuè shān chóu zhàng hǎi jīng tāo.
白笔南征变二毛,越山愁瘴海惊涛。
cái guī lóng wěi hán jī shé,
才归龙尾含鸡舌,
gèng lì chī tóu yùn tù háo.
更立螭头运兔毫。
chāng hé yù kāi gōng lòu jìn, miǎn liú chū zuò yù xiāng gāo.
阊阖欲开宫漏尽,冕旒初坐御香高。
wú zhōng jiù lǚ jūn xiān guì, céng yì wáng xiáng yǔ pèi dāo.
吴中旧侣君先贵,曾忆王祥与佩刀。
“冕旒初坐御香高”出自唐代许浑的《李定言自殿院衔命归阙,拜员外郎迁右史因寄》,诗句共7个字,诗句拼音为:miǎn liú chū zuò yù xiāng gāo,诗句平仄:仄平平仄仄平平。