xià dì yǒu huái
下第有怀
gù xiāng zhāo xī yǒu rén hái, yù zuò jiā shū xià bǐ nán.
故乡朝夕有人还，欲作家书下笔难。
miè zhú hé zēng fáng yè zuò,
灭烛何曾妨夜坐，
qīng hú bù dú wèi chūn hán.
倾壶不独为春寒。
qiān lái yīng yǔ suī kān tīng, luò le yáng huā yě pà kàn.
迁来莺语虽堪听，落了杨花也怕看。
dàn shǐ tā nián yù gōng dào, yuè lún zhǎng zài guì shān shān.
但使他年遇公道，月轮长在桂珊珊。
“灭烛何曾妨夜坐”出自唐代章碣的《下第有怀》，诗句共7个字，诗句拼音为：miè zhú hé zēng fáng yè zuò，诗句平仄：仄平平平平仄仄。
