xī shǔ jìng zhòng sì sōng xī bā yùn jiān jì xiǎo bǐ cuī chǔ shì
西蜀净众寺松溪八韵兼寄小笔崔处士
sōng yīn xī dé míng, xī chuī dá sōng shēng.
松因溪得名,溪吹答松声。
liáo rào néng chuān sì, yōu qí bù zài chéng.
缭绕能穿寺,幽奇不在城。
hán yān zhāi hòu sàn, chūn yǔ yè zhōng píng.
寒烟斋后散,春雨夜中平。
rǎn àn cāng tái gǔ, qiào shā bái niǎo míng.
染岸苍苔古,翘沙白鸟明。
chéng fēn sēng yǐng shòu, guāng chè kè xīn qīng.
澄分僧影瘦,光彻客心清。
dài fàn qīn yún xiǎng, hé zhōng jī shí míng.
带梵侵云响,和钟击石鸣。
dàn pēng xīn míng shuǎng, nuǎn fàn luò huā qīng.
淡烹新茗爽,暖泛落花轻。
cǐ jǐng yín nán jǐn, píng jūn huà rù jīng.
此景吟难尽,凭君画入京。
“春雨夜中平”出自唐代郑谷的《西蜀净众寺松溪八韵兼寄小笔崔处士》,诗句共5个字,诗句拼音为:chūn yǔ yè zhōng píng,诗句平仄:平仄仄平平。