jù
句
shān qián yóu jiàn yuè, mò shàng wèi féng rén.
山前犹见月,陌上未逢人。
zǎo xíng, yǐ xià jiàn yǎ yán zá zài
(早行,以下见《雅言杂载》)
guǒ shú qiū xiān luò, qín hán yè wèi qī.
果熟秋先落,禽寒夜未栖。
shān jū
(《山居》)
shēn féng yě cǎo jiē wèi yào, jìng jiàn qiáo rén kǒng shì xiān.
深逢野草皆为药,静见樵人恐是仙。
yàn tīng tí niǎo mèng xǐng hòu, yōng sǎo luò huā chūn jǐn shí.
厌听啼鸟梦醒后,慵扫落花春尽时。
fèi tǔ yǒu rén gēng bù wèi, gǔ tīng wú sòng zuì hé fáng.
废土有人耕不畏,古厅无讼醉何妨。
jiàn shì wén lèi jù
(见《事文类聚》)
“陌上未逢人”出自唐代熊皎的《句》,诗句共5个字,诗句拼音为:mò shàng wèi féng rén,诗句平仄:仄仄仄平平。