yún
云
yīn dēng jù shí zhī lái chù, bó bó yuán shēng lǜ xiǎn hén.
因登巨石知来处，勃勃元生绿藓痕。
jìng jí děng xián cáng cǎo mù,
静即等闲藏草木，
dòng shí qǐng kè biàn qián kūn.
动时顷刻遍乾坤。
héng tiān wèi bì péng yuán è, pěng rì hái céng ruì zhì zūn.
横天未必朋元恶，捧日还曾瑞至尊。
bù dú zhāo zhāo zài wū xiá, chǔ wáng hé shì mán láo hún.
不独朝朝在巫峡，楚王何事谩劳魂。
“静即等闲藏草木”出自唐代幸夤逊的《云》，诗句共7个字，诗句拼音为：jìng jí děng xián cáng cǎo mù，诗句平仄：仄平仄平平仄仄。
