dá dào sù shàng rén bié
答道素上人别
chūn sè biàn yuǎn dào, jì mò mǐn zhōng xíng.
春色遍远道,寂寞闽中行。
bì shuǐ hé miǎo miǎo, bái yún yì yīng yīng.
碧水何渺渺,白云亦英英。
lí rén bù kě wàng, rì mù fāng zhōu qíng.
离人不可望,日暮芳洲情。
huáng hè yǒu yì hé, qiáo shǒu bái yún qīng.
黄鹤有逸翮,翘首白云倾。
yù wèi shān zhōng lǚ, kěn mì liáo tiān shēng.
欲为山中侣,肯秘辽天声。
lán lǚ zhēn zǐ hè, wēi ruí jìn chén yīng.
蓝缕真子褐,葳蕤近臣缨。
yǐ zī duó ěr huái, cháng kǒng dào bù chéng.
以兹夺尔怀,常恐道不成。
wú mén dì zǐ zhōng, bù jiǎn huì xiū míng.
吾门弟子中,不减惠休名。
yī xìng yán yǐ yuǎn, wǔ yán gōng gèng jīng.
一性研已远,五言功更精。
cóng jūn hàn màn yóu, mò fèi xué wú shēng.
从君汗漫游,莫废学无生。
rěn cǎo kěn yáo luò, chán zhī bù kū róng.
忍草肯摇落,禅枝不枯荣。
cǎi cǎi wèi cháng lù, zhī wú xīn bù qīng.
采采慰长路,知吾心不轻。
huàn qíng yǒu qù zhù, zhēn xìng wú lí bié.
幻情有去住,真性无离别。
liú qǔ lǎo guì zhī, guī lái gòng pān zhé.
留取老桂枝,归来共攀折。
“从君汗漫游”出自唐代皎然的《答道素上人别》,诗句共5个字,诗句拼音为:cóng jūn hàn màn yóu,诗句平仄:平平仄仄平。