què qiáo xiān chūn yuàn
鹊桥仙(春院)
hóng cuī lǜ cuò, yīng chóu dié yuàn, mǎn yuàn luò huā fēng jǐn.
红摧绿挫,莺愁蝶怨,满院落花风紧。
zuì xiāng hǎo mèng qià méng téng, yòu lěng luò yī chéng chuī xǐng.
醉乡好梦恰瞢腾,又冷落、一成吹醒。
róu hóng bù nài, àn xiāng yóu hǎo, qù zhe fān chéng bù rěn.
柔红不耐,暗香犹好,觑著翻成不忍。
chūn xīn jiǎn jǐn yǎn zhǎng xián, gèng kěn bèi yóu sī qiān yǐn.
春心减尽眼长闲,更肯被、游丝牵引。
“柔红不耐”出自宋代毛滂的《鹊桥仙(春院)》,诗句共4个字,诗句拼音为:róu hóng bù nài,诗句平仄:平平仄仄。