diào qū yuán fù
吊屈原赋
yì wèi cháng shā wáng tài fù, jì yǐ zhé qù, yì bù zì dé jí dù xiāng shuǐ, wèi fù yǐ diào qū yuán.
谊为长沙王太傅,既以谪去,意不自得;及度湘水,为赋以吊屈原。
qū yuán, chǔ xián chén yě.
屈原,楚贤臣也。
bèi chán fàng zhú, zuò lí sāo fù, qí zhōng piān yuē:" yǐ yǐ zāi! guó wú rén xī, mò wǒ zhī yě.
被谗放逐,作《离骚》赋,其终篇曰:“已矣哉!国无人兮,莫我知也。
" suì zì tóu mì luó ér sǐ.
”遂自投汨罗而死。
yì zhuī shāng zhī, yīn zì yù, qí cí yuē: gōng chéng jiā huì xī, qí zuì cháng shā cè wén qū yuán xī, zì chén mì luó.
谊追伤之,因自喻,其辞曰: 恭承嘉惠兮,俟罪长沙;侧闻屈原兮,自沉汨罗。
zào tuō xiāng liú xī, jìng diào xiān shēng zāo shì wǎng jí xī, nǎi yǔn jué shēn.
造讬湘流兮,敬吊先生;遭世罔极兮,乃殒厥身。
wū hū āi zāi! féng shí bù xiáng.
呜呼哀哉!逢时不祥。
luán fèng fú cuàn xī, chī xiāo áo xiáng.
鸾凤伏竄兮,鸱枭翱翔。
tà rōng zūn xiǎn xī, chán yú dé zhì xián shèng nì yè xī, fāng zhèng dào zhí.
闒茸尊显兮,谗谀得志;贤圣逆曳兮,方正倒植。
shì wèi suí yí wèi hùn xī, wèi zhí juē wèi lián mò yé wèi dùn xī, qiān dāo wèi xiān.
世谓随、夷为溷兮,谓跖、蹻为廉;莫邪为钝兮,铅刀为銛。
xū jiē mò mò, shēng zhī wú gù xī wò qì zhōu dǐng, bǎo kāng hù xī.
吁嗟默默,生之无故兮;斡弃周鼎,宝康瓠兮。
téng jià bà niú, cān jiǎn lǘ xī jì chuí liǎng ěr, fú yán chē xī.
腾驾罷牛,骖蹇驴兮;骥垂两耳,服盐车兮。
zhāng fǔ jiàn lǚ, jiàn bù kě jiǔ xī jiē kǔ xiān shēng, dú lí cǐ jiù xī.
章甫荐履,渐不可久兮;嗟苦先生,独离此咎兮。
xùn yuē: yǐ yǐ! guó qí mò wǒ zhī xī, dú yī yù qí shuí yǔ? fèng piāo piāo qí gāo shì xī, gù zì yǐn ér yuǎn qù.
讯曰:已矣!国其莫我知兮,独壹郁其谁语?凤漂漂其高逝兮,固自引而远去。
xí jiǔ yuān zhī shén lóng xī, mì shēn qián yǐ zì zhēn miǎn xiāo tǎ yǐ yǐn chǔ xī, fū qǐ cóng xiā yǔ zhì huáng? suǒ guì shèng rén zhī shén dé xī, yuǎn zhuó shì ér zì cáng shǐ qí jì kě dé xì ér jī xī, qǐ yún yì fū quǎn yáng? bān fēn fēn qí lí cǐ yóu xī, yì fū zǐ zhī gù yě.
袭九渊之神龙兮,沕深潜以自珍;偭蟂獭以隐处兮,夫岂从虾与蛭蟥?所贵圣人之神德兮,远浊世而自藏;使骐骥可得系而羁兮,岂云异夫犬羊?般纷纷其离此尤兮,亦夫子之故也。
lì jiǔ zhōu ér qí jūn xī, hé bì huái cǐ dōu yě? fèng huáng xiáng yú qiān rèn xī, lǎn dé huī ér xià zhī jiàn xì dé zhī xiǎn zhēng xī, yáo céng jī ér qù zhī.
历九州而其君兮,何必怀此都也?凤凰翔于千仞兮,览德辉而下之;见细德之险徵兮,遥曾击而去之。
bǐ xún cháng zhī wū dú xī, qǐ néng róng fū tūn zhōu zhī jù yú? héng jiāng hú zhī zhān jīng xī, gù jiāng zhì yú lóu yǐ.
彼寻常之污渎兮,岂能容夫吞舟之巨鱼?横江湖之鳣鲸兮,固将制于蝼蚁。
nbsp
“恭承嘉惠兮”出自两汉贾谊的《吊屈原赋》,诗句共5个字,诗句拼音为:gōng chéng jiā huì xī,诗句平仄:平平平仄平。