qìn yuán chūn yòng qián yùn xiè wèi jú zhuāng
沁园春(用前韵谢魏菊庄)
jǔ shì fēn fēn, fēng mǐ bō liú, míng fēn lì āi.
举世纷纷,风靡波流,名氛利埃。
yǒu yōu rén jiā dùn, cháng nián xiū jié, hán huā zuò bàn, jìng rì pái huái.
有幽人嘉遁,长年修洁,寒花作伴,竟日徘徊。
cān jiàn xī yīng, bēi yíng zhāo lù, shì wèi hé rú cǐ wèi zāi.
餐荐夕英,杯迎朝露,世味何如此味哉。
yáng yáng dié, jǐn nòng fāng lái wǎng, wǒ yòu xī cāi.
扬扬蝶,尽弄芳来往,我又奚猜。
shuāng xī yuē yù lín méi.
双溪约玉林梅。
nǐ zhēn dào zhuāng mén yī kòu kāi.
拟真到庄门一扣开。
nài qú shān fēng jí, lēi jiào huí jià, héng táng shuǐ ruò, wèi xǔ fú bēi.
奈衢山风急,勒教回驾,横塘水弱,未许浮杯。
hèn jié tíng yún, shén chí luò yuè, bái xuě fēng qián hū duò lái.
恨结停云,神驰落月,白雪风前忽堕来。
jiào ér chàng, yòu shuāi wēng yī zuì, wú mèn kān pái.
教儿唱,侑衰翁一醉,无闷堪排。
“恨结停云”出自宋代冯取洽的《沁园春(用前韵谢魏菊庄)》,诗句共4个字,诗句拼音为:hèn jié tíng yún,诗句平仄:仄平平平。