xī yú chūn màn chūn yǔ
惜余春慢(春雨)
yù lēi sī biān, cǎi qí hóng suǒ, zǒng xiàng chóu zhōng xiū le.
玉勒丝鞭,彩旗红索,总向愁中休了。
piān lián jǐng mèi, wéi shèn chóu nóng, dōu wèi yǔ duō qíng shǎo.
偏怜景媚,为甚愁浓,都为雨多晴少。
táo xìng kāi dào lí huā, hóng yìn xiāng yìn, lǜ píng yōu zhǎo.
桃杏开到梨花,红印香印,绿平幽沼。
yě wú ráo hóng yào diàn chūn, gèng zuò báo hán qīng qiào.
也无饶、红药殿春,更作薄寒清峭。
chén mèng lǐ àn huàn nián huá, dōng fēng néng jǐ, yòu bǎ yī fān chūn lǎo.
尘梦里、暗换年华,东风能几,又把一番春老。
yīng huā guò yǎn, cán mài dāng tóu, cháo rì nóng yīn lóng xiǎo.
莺花过眼,蚕麦当头,朝日浓阴笼晓。
xiū hèn yān lín dù juān, zhǐ hèn tí jiū, hū yún shēng yǎo.
休恨烟林杜鹃,只恨啼鸠,呼云声杳。
dào rú jīn, nuǎn ǎi hōng qíng, mǎn dì lǜ yīn fāng cǎo.
到如今,暖霭烘晴,满地绿阴芳草。
“只恨啼鸠”出自宋代刘埙的《惜余春慢(春雨)》,诗句共4个字,诗句拼音为:zhǐ hèn tí jiū,诗句平仄:仄仄平平。