qìn yuán chūn zì shì
沁园春(自适)
yuē guī qù lái, guī qù lái xī, wú jiāng ān guī.
曰归去来,归去来兮,吾将安归。
dàn yǒu dōng lí jú, yǒu xī yuán guì, yǒu nán xī yuè, yǒu běi shān wēi.
但有东篱菊,有西园桂,有南溪月,有北山薇。
fēng zé yǒu fáng, yú hái yǒu xué, yǐ yǒu lóu tái shòu yǒu yī.
蜂则有房,鱼还有穴,蚁有楼台兽有依。
wú yīng yǒu yún zhōng jiù yǐn, zhú lǐ chái fēi.
吾应有、云中旧隐,竹里柴扉。
rén jiān zhēng lù xī wēi.
人间征路熹微。
kàn chǔ chù dān fēng bái lù xī.
看处处丹枫白露唏。
kuàng hán yuán shuāi cǎo, niú yáng lái xià, dàn yān qiū shuǐ, lú guì chū féi.
况寒原衰草,牛羊来下,淡烟秋水,鲈鳜初肥。
zì xiào píng shēng, tuí rán gǔ xiāng, zhǐ hé chí gān zuò diào jī.
自笑平生,颓然骨相,只合持竿坐钓矶。
dōu xiū yě, duì xī fēng wú yǔ, luò rì xié huī.
都休也,对西风无语,落日斜晖。
“人间征路熹微”出自宋代严参的《沁园春(自适)》,诗句共6个字,诗句拼音为:rén jiān zhēng lù xī wēi,诗句平仄:平平平仄平平。