jù
句
zhuī yóu ruò yù sān qīng lè, xíng cóng yīng fáng yī rì chūn.
追游若遇三清乐,行从应妨一日春。
lǐ zhào guó shǐ bǔ
(李肇《国史补》
yún: qǔ jiāng dà huì, xiān dié jiào fāng, qǐng zòu shàng yù zǐ yún lóu guān yān.
云:曲江大会,先牒教坊,请奏上御紫云楼观焉。
shí huò nǐ zuò yuè, zé wèi zhī yí rì, gù cáo sōng shī yún yún
时或拟作乐,则为之移日,故曹松诗云云)
shí mài shuǐ liú quán dī shā, guǐ dēng rán diǎn sōng bǎi huā.
石脉水流泉滴沙,鬼灯然点松柏花。
yín chuāng zá lù
(《吟窗杂录》)
lù mián huāng pǔ hán wú bái, yā zào cán yáng bài yè fēi.
鹿眠荒圃寒芜白,鸦噪残阳败叶飞。
jǐn xiù wàn huā gǔ
(《锦绣万花谷》)
huá yuè yǐng hán qīng lù zhǎng, hǎi mén fēng jí bái cháo tóu.
华岳影寒清露掌,海门风急白潮头。
shēng ān wài jí
(《升庵外集》)
“华岳影寒清露掌”出自唐代曹松的《句》,诗句共7个字,诗句拼音为:huá yuè yǐng hán qīng lù zhǎng,诗句平仄:平仄仄平平仄仄。