fēng qiū xiàn
封丘县
wǒ běn yú qiáo mèng zhū yě, yī shēng zì shì yōu yōu zhě.
我本渔樵孟诸野,一生自是悠悠者。
zhà kě kuáng gē cǎo zé zhōng, níng kān zuò lì fēng chén xià.
乍可狂歌草泽中,宁堪作吏风尘下。
zhǐ yán xiǎo yì wú suǒ wéi, gōng mén bǎi shì jiē yǒu qī.
只言小邑无所为,公门百事皆有期。
bài yíng guān cháng xīn yù suì, biān tà lí shù lìng rén bēi.
拜迎官长心欲碎,鞭挞黎庶令人悲。
guī lái xiàng jiā wèn qī zǐ, jǔ jiā jǐn xiào jīn rú cǐ.
归来向家问妻子,举家尽笑今如此。
shēng shì yīng xū nán mǔ tián, shì qíng fù yǔ dōng liú shuǐ.
生事应须南亩田,世情付与东流水。
mèng xiǎng jiù shān ān zài zāi, wèi xián jūn mìng qiě chí huí.
梦想旧山安在哉,为衔君命且迟回。
nǎi zhī méi fú tú wèi ěr, zhuǎn yì táo qián guī qù lái.
乃知梅福徒为尔,转忆陶潜归去来。
“宁堪作吏风尘下”出自唐代高适的《封丘县》,诗句共7个字,诗句拼音为:níng kān zuò lì fēng chén xià,诗句平仄:平平仄仄平平仄。