yī è hóng
一萼红
yù chán juān.
玉婵娟。
shén chūn yú xuě jǐn, yóu wèi kuà qīng luán.
甚春馀雪尽,犹未跨青鸾。
shū è wú xiāng, róu tiáo dú xiù, yīng hèn liú luò rén jiān.
疏萼无香,柔条独秀,应恨流落人间。
jì céng zhào huáng hūn dàn yuè, jiàn shòu yǐng yí shàng xiǎo lán gān.
记曾照、黄昏淡月,渐瘦影、移上小阑干。
yì diǎn qīng hún, bàn zhī kōng sè, fāng yì bān bān.
一点清魂,半枝空色,芳意班班。
zhòng shěng nèn hán qīng xiǎo, guò duàn qiáo liú shuǐ, wèn xìn gū shān.
重省嫩寒清晓,过断桥流水,问信孤山。
bīng sù wēi xiāo, chén yī bù huàn, xiāng jiàn hái wù qīng pān.
冰粟微销,尘衣不浣,相见还误轻攀。
wèi xū yà dōng nán juàn kè, yǎn qiān lèi kàn le yòu zhòng kàn.
未须讶、东南倦客,掩铅泪、看了又重看。
gù guó wú tiān shù lǎo, yǔ guò fēng cán.
故国吴天树老,雨过风残。
“应恨流落人间”出自宋代王沂孙的《一萼红》,诗句共6个字,诗句拼音为:yīng hèn liú luò rén jiān,诗句平仄:平仄平仄平平。