fǎng zhe jiǔ shù cháo fèi yín lèi rì jì pī jiā huì mò fēi yá shēng yì gòng qī
昉著灸数朝废吟累日继披佳会莫菲睚声亦贡七
lì guān cóng huàn fù hé rú, mào chǒng dāo róng zuì yǒu yú.
历官从宦复何如,冒宠叨荣最有余。
wǔ zài làn pī huáng zhǐ chì, bàn shēng céng diǎn zǐ ní shū.
五载滥批黄纸勑,半生曾典紫泥书。
ān mín jì wù cái wú qǔ, bào guó chóu ēn zhì wèi shū.
安民济物才无取,报国酬恩志未疏。
shèng zhǔ yōu biān xīn zhèng qiē, ruò wéi duān zuò zì ān jū.
圣主忧边心正切,若为端坐自安居。
“冒宠叨荣最有余”出自宋代李昉的《昉著灸数朝废吟累日继披佳会莫菲睚声亦贡七》,诗句共7个字,诗句拼音为:mào chǒng dāo róng zuì yǒu yú,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。