méi huā
梅花
tiān xià wú huā bái dào méi, fēng qián hé wǒ bù chén āi.
天下无花白到梅,风前和我不尘埃。
lèng zèng hè gǔ shuāng zhōng lì, yǎn jiǎn lóng shēn xuě lǐ lái.
堎赠鹤骨霜中立,偃蹇龙身雪里来。
wèi xǔ qióng huā wèi háng bèi, dìng jiào yù ruǐ zuò yú tái.
未许琼花为行辈,定教玉蕊作舆台。
yè shēn lì jǐn fú shū yǐng, yí lù qīng xī tà yuè huí.
夜深立尽扶疏影,一路清溪踏月回。
“天下无花白到梅”出自宋代张道洽的《梅花》,诗句共7个字,诗句拼音为:tiān xià wú huā bái dào méi,诗句平仄:平仄平平平仄平。