méi huā
梅花
cái yǒu méi huā biàn zì qīng, gū shān liǎng jù yī tiáo bīng.
才有梅花便自清，孤山两句一条冰。
wèn qú zǐ mò huā jiān kè, dé shì qīng xī shù xià sēng.
问渠紫陌花间客，得似清溪树下僧。
yǎ dàn jiǔ wú lán zuò bàn, gū gāo wéi yǒu zhú wèi péng.
雅淡久无兰作伴，孤高惟有竹为朋。
xuě tiān zhī shàng sān gēng yuè, rén zài yáo tái dì jǐ céng.
雪天枝上三更月，人在瑶台第几层。
“孤高惟有竹为朋”出自宋代张道洽的《梅花》，诗句共7个字，诗句拼音为：gū gāo wéi yǒu zhú wèi péng，诗句平仄：平平平仄平仄平。
