dú shuǐ yún bǐng zǐ jí
读水云丙子集
yī xī zī chén bì hǎi dōng, cháo tóu wú lì zhàng xī fēng.
一夕缁尘蔽海东，潮头无力障西风。
hàn zhān tiě mǎ táng líng zài, lèi sǎ tóng xiān hàn zuò zhōng.
汗沾铁马唐陵在，泪洒铜仙汉祚终。
zuó rì yòu wén jīn wǎn chū, tā nián shuí xìn wǎ guān kōng.
昨日又闻金盌出，他年谁信瓦棺空。
zhōng láng wèi dǐ zhī láng cǎn, dì lǎo tiān huāng hèn mò qióng.
中郎未抵支郎惨，地老天荒恨莫穷。
“地老天荒恨莫穷”出自宋代聂守真的《读水云丙子集》，诗句共7个字，诗句拼音为：dì lǎo tiān huāng hèn mò qióng，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
