sòng gǔ shí jiǔ shǒu
颂古十九首
gǒu zǐ fó xìng wú, zhuó é lù shàng féng zi hú.
狗子佛性无，斫额路上逢子湖。
yè shí xìng zài zāo yī kǒu, dà dì quán wú bì yǎn hú.
业识性在遭一口，大地全无碧眼胡。
gǒu zǐ fó xìng yǒu, chūn fēng chuī dòng qiān zhū liǔ.
狗子佛性有，春风吹动千株柳。
zhī ér gù fàn kě lián shēng, yī yī miàn nán kàn běi dǒu.
知而故犯可怜生，一一面南看北斗。
“狗子佛性有”出自宋代释法全的《颂古十九首》，诗句共5个字，诗句拼音为：gǒu zǐ fó xìng yǒu，诗句平仄：仄仄平仄仄。
