sòng gǔ sì shí sì shǒu
颂古四十四首
bǎi zhàng kāi tián shuō dà yì, lǐ shì yuán róng wú bù bèi.
百丈开田说大义，理事圆融无不备。
fàn yīn qīng chè shí fāng wén, cǎo shù chú qiāo jiē sǒng qǐ.
梵音清彻十方闻，草树锄锹皆耸起。
mò hòu shuāng quán zài zhǎn kāi, tuō ní dài shuǐ wèi chī dāi.
末后双拳再展开，拖泥带水为痴呆。
chuán liú dào àn wǔ qiān lǐ, kè zhōu qiú jiàn tú yōu zāi.
船流到岸五千里，刻舟求剑徒悠哉。
“拖泥带水为痴呆”出自宋代释法泰的《颂古四十四首》，诗句共7个字，诗句拼音为：tuō ní dài shuǐ wèi chī dāi，诗句平仄：平平仄仄仄平平。
