jì shí liù shǒu
偈十六首
míng yǎn dǐ rén yǎn ài, wù xīn dǐ rén bèi xīn ài.
明眼底人眼碍，悟心底人被心碍。
zhèng dào dǐ rén bèi dào mào àn rán ài, dá fǎ dǐ rén bèi fǎ ài.
证道底人被道貌岸然碍，达法底人被法碍。
hé wèi rú cǐ bú jiàn dào, jīn xiè suī guì,
何谓如此不见道，金屑虽贵，
luò gēn chéng yì.
落根成翳。
yào de gāo bù dà fāng,
要得高步大方，
zhí xū qù cǐ sì ài.
直须去此四碍。
“达法底人被法碍”出自宋代释行瑛的《偈十六首》，诗句共7个字，诗句拼音为：dá fǎ dǐ rén bèi fǎ ài，诗句平仄：平仄仄平仄仄仄。
