huái shàn chuān gù jū
怀剡川故居
bìng rì fēi yíng bìn xuě gān, yù fú wú dào kuì shuāi cán.
病日飞蝇鬓雪乾，欲扶吾道愧衰残。
bǎ tā biāo bǐng lì hé juàn, hái wǒ jué tóu xīn biàn ān.
把他杓柄力何倦，还我钁头心便安。
dài zhāi cài huā tiān wǔ gōng, biàn cái hé yè bèi chūn hán.
待摘菜花添午供，便裁荷叶备春寒。
bù cí gāo wò yān xiá guǒ, zhěn shàng qīng shān zuì hǎo kàn.
不辞高卧烟霞裹，枕上青山最好看。
“还我钁头心便安”出自宋代释仲皎的《怀剡川故居》，诗句共7个字，诗句拼音为：hái wǒ jué tóu xīn biàn ān，诗句平仄：平仄平平平仄平。
