zǔ fēng dù tóu jiàn yáng liǔ
阻风渡头见杨柳
gǔ dù shū yáng shù shù qīng, gū cūn xì cǎo dòng hái xǐng.
古渡疎杨数树青，孤村细草冻还醒。
fēng guāng zhí yù cuī tóu bái, zūn jiǔ hé rén kěn fàng tíng.
风光直欲催头白，樽酒何人肯放停。
xiǎo yuàn yāo zhī jīn jì jì, tiān yá hún mèng jǐ míng míng.
小院腰肢今寂寂，天涯魂梦几冥冥。
guī zhōng mò dào cháng xiāng yì, kè lù bēi fēng chè yè tīng.
闺中莫道长相忆，客路悲风彻夜听。
“风光直欲催头白”出自宋代许琮的《阻风渡头见杨柳》，诗句共7个字，诗句拼音为：fēng guāng zhí yù cuī tóu bái，诗句平仄：平平平仄平平平。
