zuó mù shì yù xiāo tíng zuò xīn yuè chū shàng liáng fēng dié zhì pèi yǐ dān lì bái
昨暮侍玉霄亭坐新月初上凉风叠至配以丹荔白
yè liáng shí dào cǐ tíng zhōng, wǔ mèi xiān rán jǐ xǔ tóng.
夜凉时到此亭中,舞袂掀髯几许同。
zhú yè jiù céng fú dà bái, zhōng náng xīn xǐ bāi qīng hóng.
竹叶旧曾浮大白,终囊新喜擘轻红。
ruò wéi jù shě fēng qiān dié, wèi kǔ néng liú yuè yī gōng.
若为遽舍风千叠,未苦能留月一弓。
zhǐ chǐ yù fēng yīng hǎo zài, yù zhāo luán yù xià kōng méng.
只尺玉峰应好在,欲招鸾驭下空濛。
“竹叶旧曾浮大白”出自宋代袁复一的《昨暮侍玉霄亭坐新月初上凉风叠至配以丹荔白》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhú yè jiù céng fú dà bái,诗句平仄:平仄仄平平仄平。