yú jī mò líng qǐ xiū lèi shū ér gé yú xīn lìng yù yù zhī huái fú zhěn zēng
余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增
yǒu yǒu yǒu yǒu lái jiè táng, wēn qí rú yù bái miàn fāng.
有友有友来界塘,温其如玉白面方。
bù chū xī qīng rì wèi wǔ, wò shǒu tán xiào shén yáng yáng.
步出西清日未午,握手谈笑神扬扬。
huì yáo dōng bì guǎn fēi fú, jūn shēn fǔ chū zōu yáng yù.
彗摇东壁馆飞鵩,君身甫出邹阳狱。
jiē wǒ shēng yú xíng lù nán, hé sì dāng nián tóng guǐ lù.
嗟我生余行路难,何似当年同鬼录。
wū hū wǔ gē xī huái guǎn bào, luò huā fēn fēn mǎn tíng cǎo.
呜呼五歌兮怀管鲍,落花纷纷满庭草。
¤
“温其如玉白面方”出自明代丰坊的《余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增》,诗句共7个字,诗句拼音为:wēn qí rú yù bái miàn fāng,诗句平仄:平平平仄平仄平。