qiǎn mèn
遣闷
tiān guāng chén yīn suì jiāng mù, kè zi qū chē zhú guī lù.
天光沉阴岁将暮,客子驱车逐归路。
sāi hóng jiào rù wú jiāng yún, yě niǎo duì lì kū sāng shù.
塞鸿叫入吴江云,野鸟对立枯桑树。
máng máng sì gù shǎo xíng rén, guā cāng zhī shān miǎo hé chǔ.
茫茫四顾少行人,栝苍之山渺何处。
chóu xīn rú shuǐ shuǐ fù dòng, yān dé tāo tāo xiàng dōng zhù.
愁心如水水复冻,焉得滔滔向东注。
“栝苍之山渺何处”出自明代刘琏的《遣闷》,诗句共7个字,诗句拼音为:guā cāng zhī shān miǎo hé chǔ,诗句平仄:平平平平仄平仄。