dú lǐ shī
读李诗
tiān dì dú cháng jiǔ, wèi yì zhōng xiāo róng.
天地独长久，谓亦终销熔。
cháo jūn tóng yī jǐn, hé bì lùn qiáo sōng.
朝菌同一尽，何必论乔松。
shuí yún lǐ tài bái, kuàng dá shàn gāo zōng.
谁云李太白，旷达擅高踪。
yǒu jiǔ bù zì yǐn, nǎi quàn yì hé lóng.
有酒不自饮，乃劝义和龙。
má gū jì shuāng bìn, shuí néng zhù yán róng.
麻姑既霜鬓，谁能驻颜容。
“旷达擅高踪”出自明代鲁铎的《读李诗》，诗句共5个字，诗句拼音为：kuàng dá shàn gāo zōng，诗句平仄：仄平仄平平。
