yǔ zhōng hé dá pǔ wén yù
雨中和答浦文玉
wǔ yuè jiāng hán zhòu gé qīng, yǔ zhōng cǎo sè huàn chóu shēng.
五月江寒昼阁清，雨中草色唤愁生。
xì zhōu wèi wèn shuǐ shēn qiǎn, cè zhàng hái kàn yún zhòng qīng.
系舟未问水深浅，策杖还看云重轻。
kè qù bù zhī tán wèi jǐn, shī lái gāng jí mèng chū xǐng.
客去不知谈未尽，诗来刚及梦初醒。
bǎi nián wú dào jīn rú cǐ, hé chǔ cāng láng gòng zhuó yīng.
百年吾道今如此，何处沧浪共濯缨。
“客去不知谈未尽”出自明代邵宝的《雨中和答浦文玉》，诗句共7个字，诗句拼音为：kè qù bù zhī tán wèi jǐn，诗句平仄：仄仄仄平平仄仄。
