guī zhōng wén zǐ guī
闺中闻子规
jiāo shū rì shè fáng lóng xiǎo, bì shù chū wén zǐ guī niǎo.
交疏日射房栊晓，碧树初闻子规鸟。
jīng huí cán mèng liǎo wú huān, cǎn qiè qīng chóu pò qīng qiāo.
惊回残梦了无欢，惨切清愁破清悄。
dú sù hé zēng xià xiù wéi, níng láo quàn wǒ bù rú guī.
独宿何曾下绣帷，宁劳劝我不如归。
yīng huā làn màn jiāng nán dào, hǎo xiàng yóu rén zuì chù tí.
莺花烂熳江南道，好向游人醉处啼。
“宁劳劝我不如归”出自明代孙蕡的《闺中闻子规》，诗句共7个字，诗句拼音为：níng láo quàn wǒ bù rú guī，诗句平仄：平平仄仄仄平平。
