fāng wò nán chuāng shè dì gǔ mín lǜ ěr xiāng fǎng rù mén bù hū jù qù shū yǐ
方卧南窗舍弟古民率尔相访入门不呼遽去书以
lìng dì xìng kuáng xié zhú zhàng, lǎo xiōng sī kǔ wò téng chuáng.
令弟兴狂携竹杖,老兄思苦卧藤床。
cǎo táng kōng tà qīng tái pò, luó jìng nán xiāo bái rì zhǎng.
草堂空踏青苔破,萝径难消白日长。
yīng xī yíng chuāng láo bǐ yàn, kǒng jīng yǐ xué mèng hóu wáng.
应惜萤窗劳笔砚,恐惊蚁穴梦侯王。
rù mén bù yǔ yōu rán qù, chán zào huái yīn xià xī yáng.
入门不语悠然去,蝉噪槐阴下夕阳。
“萝径难消白日长”出自明代郑作的《方卧南窗舍弟古民率尔相访入门不呼遽去书以》,诗句共7个字,诗句拼音为:luó jìng nán xiāo bái rì zhǎng,诗句平仄:平仄平平平仄仄。