gǔ chū tiǎn jiàn yuán jīn xiàn zhǎng xuē gōng fāng zài xī gé zhī jiǎng lóng yì yǐ sì yùn dài shù róng gǎn
谷初忝谏垣今宪长薛公方在西阁知奖隆异以四韵代述荣感
jiù shī cháng dé zài gāo yín, bù nài gōng xīn ài kǔ xīn.
旧诗常得在高吟,不奈公心爱苦心。
dào zì suǒ wéi yán xià zhèn,
道自琐闱言下振,
ēn cóng xiān diàn duì huí shēn.
恩从仙殿对回深。
liú nián jiàn jué shuāng qī bìn, zhì yào néng jiào tǔ huà jīn.
流年渐觉霜欺鬓,至药能教土化金。
zì fú qīng píng zhī yǒu dì, zhāi chéng dàn xī wàng wèi lín.
自拂青萍知有地,斋诚旦夕望为霖。
“斋诚旦夕望为霖”出自唐代郑谷的《谷初忝谏垣今宪长薛公方在西阁知奖隆异以四韵代述荣感》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhāi chéng dàn xī wàng wèi lín,诗句平仄:平平仄平仄仄平。