shuāng
霜
yīng jié shuí qióng zào huà duān, jú huáng chái jì wèn yīng nán.
应节谁穷造化端，菊黄豺祭问应难。
hóng chuāng tòu chū yuān qīn lěng,
红窗透出鸳衾冷，
bái cǎo fēi shí yàn sāi hán.
白草飞时雁塞寒。
lù jié zhī lán qióng xiè hòu, rì gàn kuí huò fěn hén cán.
露结芝兰琼屑厚，日干葵藿粉痕残。
shì jiān wú bǐ cuī yáo luò, sōng zhú hé rén kěn gèng kàn.
世间无比催摇落，松竹何人肯更看。
“红窗透出鸳衾冷”出自唐代徐夤的《霜》，诗句共7个字，诗句拼音为：hóng chuāng tòu chū yuān qīn lěng，诗句平仄：平平仄平平平仄。
