dú shū
读书
yì xī nián shào shí, bǎ juǎn wéi yǐn shuì, duò yóu guò rì yuè, zì jiù zhé tì sì.
忆昔年少时,把卷惟引睡,惰游过日月,自咎辄涕泗。
lǎo lái bǎi shì fèi, què jué shū duō wèi, qǐ wéi shí yǒu de, shèng yù kě zuò zhì.
老来百事废,却觉书多味,岂惟时有得,圣域可坐致。
pì rú rù wǔ kù, tǎng huǎng bù xiá shì, qiǎn lòu ān néng míng, chū mén dàn jīng kuì.
譬如入武库,戃怳不暇视,浅陋安能名,出门但惊喟。
tiān qiú jí hé tú, qiān gǔ suǒ gòng mì, xìng jīn fā qí cáng, suī lǎo gǎn zì qì.
天球及河图,千古所共秘,幸今发其藏,虽老敢自弃。
“出门但惊喟”出自宋代陆游的《读书》,诗句共5个字,诗句拼音为:chū mén dàn jīng kuì,诗句平仄:平平仄平仄。