shū gǎn
书感
tóu lú yǐ kě zhī, yá chǐ jīn fù luò, shí bù huò zài xiū, chuài zhōu bù jí sháo.
头颅已可知,牙齿今复落,十步或再休,啜粥不及勺。
shēn yī yī pú tuán, bì guà yǔ máng juē duì kè zhé zuò shuì, yǒu wèn mò néng cù.
身依一蒲团,壁挂雨芒屩;对客辄坐睡,有问莫能酢。
niàn xī shào zhuàng shí, xīn mù huàn yóu lè.
念昔少壮时,心慕宦游乐。
chū dēng píng jīn guǎn, wǎn rù zhēng xī mù.
初登平津馆,晚入征西幙。
yǔ àn luò gǔ fēng, shuāng qīng sàn guān tuò.
雨暗骆谷烽,霜清散关柝。
dēng gāo wàng zhōng yuán, qì yǐ tūn yōng luò.
登高望中原,气已吞雍雒。
níng zhī shì dà miù, qiáo cuì lǐ zhēng tuó, dān chē qù liáng yì, jiàn xí xià miǎn è.
宁知事大谬,憔悴理征橐,单车去梁益,健席下沔鄂。
hái cháo jiàn gù rén, dà mǎ huáng jīn luò.
还朝见故人,大马黄金络。
hòu lái gù duō shì, yuān lù zhào tái gé.
後来固多士,鵷鹭照台阁。
pó suō láng lì jiān, zhī zì qǔ cháo jué.
婆娑郎吏间,祗自取嘲噱。
lì sī cóng lái shì, wú tiě kě dǎ cuò.
历思从来事,无铁可打错。
xìng de hái gù yuán, kuài ruò jiě shù fù.
幸得还故园,快若解束缚。
lǘ lǐ tōng yǒu wú, qíng hòu bù wéi báo.
闾里通有无,情厚不为薄。
ní xíng shì chūn gēng, rì pù bì qiū huò.
泥行事春耕,日曝毕秋获。
gé qiáng huàn lín wēng, zhuó jiǔ liáo gòng zhuó.
隔墙唤邻翁,浊酒聊共酌。
“还朝见故人”出自宋代陆游的《书感》,诗句共5个字,诗句拼音为:hái cháo jiàn gù rén,诗句平仄:平平仄仄平。