zì cháo
自嘲
huá zi zhōng nián bǎi shì wàng, jī shēng réng zuò lǎn wèi fáng.
华子中年百事忘，嵇生仍坐嬾为妨。
bìng yú róng huàn míng xīn jiǔ, lǎo xiàng duān xián dé wèi zhǎng.
病於荣宦冥心久，老向端闲得味长。
duì kè yù tán hái kuì kuì, dú shū cái guò yǐ máng máng.
对客欲谈还愦愦，读书才过已茫茫。
qīng jiān zhàng nuǎn huáng chóu wěn, liáo jiè dōng ān zuò shuì xiāng.
青缣帐暖黄紬稳，聊借东庵作睡乡。
“读书才过已茫茫”出自宋代陆游的《自嘲》，诗句共7个字，诗句拼音为：dú shū cái guò yǐ máng máng，诗句平仄：平平平仄仄平平。
