zì cháo
自嘲
qióng tú jiǔ yǐ tàn wú shuāi, shuāng bìn xīn tiān jǐ lǚ sī.
穷途久矣叹吾衰，双鬓新添几缕丝。
shēn shì zài jiā kuáng dào shì, xīn rú tuì yuàn bìng chán shī.
身是在家狂道士，心如退院病禅师。
jí zhī gōu lòu qiú dān yào, bù jí héng yáng mài lù lí.
极知勾漏求丹药，不及衡阳卖漉篱。
xí qì ruò wéi chú wèi jǐn, xiǎo xuān fēng yuè yòu chéng shī.
习气若为除未尽，小轩风月又成诗。
“身是在家狂道士”出自宋代陆游的《自嘲》，诗句共7个字，诗句拼音为：shēn shì zài jiā kuáng dào shì，诗句平仄：平仄仄平平仄仄。
