zhāi zhōng zá xìng shí shǒu yǐ zhàng fū guì zhuàng jiàn cǎn qī fēi zhū yán wèi yùn
斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵
hé chú cǎo táng dōng, yì huā èr bǎi zhū chūn fēng yī zhāo lái, bái bái jiān zhū zhū.
荷鉏草堂东,艺花二百株;春风一朝来,白白兼朱朱。
nán liè hóng wēi píng, běi jiè lǜ yù qū, yǎn jiǎn shuāng sōng lǎo, sēn sǒng wàn zhú qú.
南列红薇屏,北界绿芋区,偃蹇双松老,森耸万竹臞。
yú dì bù rěn fú, chā yuán yǐn hù kǔn.
余地不忍茀,插援引瓠壼。
hé dāng fú dōng juàn, huà zuò shān yuán tú.
何当拂东绢,画作山园图。
“白白兼朱朱”出自宋代陆游的《斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵》,诗句共5个字,诗句拼音为:bái bái jiān zhū zhū,诗句平仄:平平平平平。