zì xiào
自笑
huàn tú xī shì fú yuán jū, tuì chù jīn rú zòng hè yú.
宦途昔似伏辕驹，退处今如纵壑鱼。
shǒu zì sǎo chú sōng jú jìng, shēn cháng zhěn jiè lǎo zhuāng shū.
手自扫除松菊径，身常枕藉老庄书。
jiāo jū běn zì yī nóng pǔ, shè yǐn hé fáng zhú lǐ lǘ.
郊居本自依农圃，社饮何妨逐里闾。
bái fà xiāo rán hái zì xiào, fēng liú yóu jiàn guò jiāng chū.
白发萧然还自笑，风流犹见过江初。
“郊居本自依农圃”出自宋代陆游的《自笑》，诗句共7个字，诗句拼音为：jiāo jū běn zì yī nóng pǔ，诗句平仄：平平仄仄平平仄。
