yǔ chū shǔ rì cháng qiǎn sēng zé huá qǐ qiān yú shè hóng lù shǐ jūn cí shǐ jūn
予出蜀日尝遣僧则华乞签于射洪陆使君祠使君
wǒ xī yóu qīng chéng, wàn rèn qióng jī pān, cháo jū shàng guān wēng, xǔ wǒ fēn bàn shān.
我昔游青城,万仞穷跻攀,巢居上官翁,许我分半山。
qiě yán mǔ dān píng, kě bo máo sān jiān.
且言牡丹平,可卜茅三间。
bào guó wèi néng wàng, chéng zhào suì dōng hái.
报国未能忘,承诏遂东还。
cèng dèng yì hé chéng, kàn yún tú hàn yán!
蹭蹬意何成,看云徒汗颜!
“承诏遂东还”出自宋代陆游的《予出蜀日尝遣僧则华乞签于射洪陆使君祠使君》,诗句共5个字,诗句拼音为:chéng zhào suì dōng hái,诗句平仄:平仄仄平平。