lǎo tàn
老叹
lǎo wēng zhōng rì bǎo hái xī, cháng shí ér tóng zhú mǎ qí.
老翁终日饱还嬉，常拾儿童竹马骑。
shí wèi chǐ yáo jiān jǔ jué, guān yīn fā shǎo yì qīng yī.
食为齿摇艰咀嚼，冠因发少易倾欹。
niǎo wū gē bà rén shuí wèn? duō duō shū chéng zì bù zhī.
鸟乌歌罢人谁问？咄咄书成自不知。
kān xiào cán shēng shì pú liǔ, qiū fēng wèi dào yǐ xiān shuāi.
堪笑残生似蒲柳，秋风未到已先衰。
“咄咄书成自不知”出自宋代陆游的《老叹》，诗句共7个字，诗句拼音为：duō duō shū chéng zì bù zhī，诗句平仄：平平平平仄仄平。
