chū sài qū
出塞曲
pèi dāo yī cì shān wèi kāi, zhuàng shì dà hū chéng wèi cuī.
佩刀一刺山为开,壮士大呼城为摧。
sān jūn jiǎ mǎ bù zhī shù, dàn jiàn dòng dì yín shān lái.
三军甲马不知数,但见动地银山来。
zhǎng gē zhú hǔ qí lián běi, mǎ qián yè lái xuè dān yì què huí shè yàn yā lù jiāng, jiàn fēi yàn qǐ lián yún hēi.
长戈逐虎祁连北,马前曳来血丹臆;却回射雁鸭绿江,箭飞雁起连云黑。
qīng quán mào cǎo xià chéng shí, yě zhàng niú jiǔ zhēng lín lí bù xué jīng dū guì gōng zǐ, tuò hú zhǔ wěi shì ér xī.
清泉茂草下程时,野帐牛酒争淋漓;不学京都贵公子,唾壶麈尾事儿嬉。
“壮士大呼城为摧”出自宋代陆游的《出塞曲》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhuàng shì dà hū chéng wèi cuī,诗句平仄:仄仄仄平平仄平。