běi chuāng
北窗
lǎo rén rì yè shuāi, wò qǐ cháng zài bèi.
老人日夜衰,卧起常在背。
chuāng jiān yī biān shū, zhōng rì shèng xián duì.
窗间一编书,终日圣贤对。
dōng gāo kè shū mǐ, càn càn zhū chū duì nán shān sēng xiǎng chá, xì xì xuě luò wéi wú ér yì jiě shì, xī jiǎ zì chú cài.
东皋客输米,粲粲珠出碓;南山僧饷茶,细细雪落磑;吾儿亦解事,稀甲自鉏菜。
yī jī jì tuì shě, bǎi niàn jiē juǎn pèi.
一饥既退舍,百念皆卷旆。
xián shēn qù sú yuǎn, chéng niàn yǔ dào huì.
闲身去俗远,澄念与道会。
sù ē zǒu èr shù, měi shuì zào sān mèi.
宿痾走二竖,美睡造三昧。
guà guān fǎn bù wéi, shàng yìn xiè yín ài.
挂冠反布韦,上印谢银艾。
tíng zhōng shí cāng rán, cǐ kè zhēn dù wài.
庭中石苍然,此客真度外。
“卧起常在背”出自宋代陆游的《北窗》,诗句共5个字,诗句拼音为:wò qǐ cháng zài bèi,诗句平仄:仄仄平仄仄。