sài shén qū
赛神曲
jī gǔ kǎn kǎn, chuī shēng wū wū.
击鼓坎坎,吹笙呜呜。
lǜ páo huái jiǎn lì lǎo wū, hóng shān xiù qún wǔ xiǎo gū.
绿袍槐简立老巫,红衫绣裙舞小姑。
wū jiù zhú míng là bù rú, lǐ yú sǎn měi chū shén chú.
乌臼烛明蜡不如,鲤鱼糁美出神厨。
lǎo wū qián zhì cí, xiǎo gū bào jiǔ hú: yuàn shén lái xiǎng cháng huān yú, shǐ wǒ jiā gǔ shōu lián chē niú yáng mù guī sāi mén lǘ, jī wù yī mǔ shēng bǎi chú, suì suì cì sù, nián nián juān zū pú biān bù shī, huán tǔ kōng xū shù cǎo zuò guān dàn xíng mó, kè mù wéi lì wú wén shū chún fēng fù huán xī huáng chū, shéng yì bù jié kuàng qí yú! shén guī rén sàn zuì xiāng fú, yè shēn gē wǔ guān dào yú.
老巫前致词,小姑抱酒壶:愿神来享常驩娱,使我嘉谷收连车;牛羊暮归塞门闾,鸡鹜一母生百雏,岁岁赐粟,年年蠲租;蒲鞭不施,圜土空虚;束草作官但形模,刻木为吏无文书;淳风复还羲皇初,绳亦不结况其余!神归人散醉相扶,夜深歌舞官道隅。
“击鼓坎坎”出自宋代陆游的《赛神曲》,诗句共4个字,诗句拼音为:jī gǔ kǎn kǎn,诗句平仄:平仄仄仄。