lèi rì wén fú dá zhì chàng rán yǒu gǎn
累日文符沓至怅然有感
bái shǒu féng rén zhǐ lèi xī, jīn suī wèi shì zuó zhēn fēi.
白首逢人只累欷,今虽未是昨真非。
wén zhāng cái jìn yù fén gǎo, shì huàn xìng lán dāng fú yī.
文章才尽欲焚稿,仕宦兴阑当拂衣。
làng chū zì yīng wèi hòu jiè, fàng yán nà jì duò wēi jī.
浪出自应为後戒,放言那计堕危机。
liáo tiān huá biǎo cāng máng lǐ, qiān zǎi hé rén shí lìng wēi?
辽天华表苍茫里,千载何人识令威?
“文章才尽欲焚稿”出自宋代陆游的《累日文符沓至怅然有感》,诗句共7个字,诗句拼音为:wén zhāng cái jìn yù fén gǎo,诗句平仄:平平平仄仄平仄。