chū hán zài gào yǒu gǎn
初寒在告有感
háo jǔ dāng nián qì tǔ hóng, jí jīn qiáo cuì yī shuāi wēng.
豪举当年气吐虹，即今憔悴一衰翁。
jì huái běn zì sú chén wài, yí bìng hé fáng hán yǔ zhōng.
寄怀本自俗尘外，移病何妨寒雨中。
xiāng nuǎn hòu zhī yín yè tòu, jiǔ qīng kàn sì yù chuán kōng.
香暖候知银叶透，酒清看似玉船空。
gù rén wú shǔ yīn chén duàn, ān dé xiāng xié yī xiào tóng.
故人吴蜀音尘断，安得相携一笑同。
“安得相携一笑同”出自宋代陆游的《初寒在告有感》，诗句共7个字，诗句拼音为：ān dé xiāng xié yī xiào tóng，诗句平仄：平平平平平仄平。
